Blog: Hoe kwam jij bij SiK?

Geschreven door: Anouk Bos

September 2019, daar is waar het allemaal begon. Het is ondertussen al 4 jaar geleden, maar ik kan het me nog goed herinneren. Ik kwam als Gronings meisje in Ede studeren en was op zoek naar contacten (ik kende namelijk maar 1 persoon op dat moment). Ik was nog wat onzeker en liep onwennig de infoavond van SiK binnen. Na een uur was ik om: dit was waar ik bij wilde horen.

September 2023 ga ik mijn vijfde jaar in bij SiK en ik heb nog geen seconde spijt dat ik me daar toen in 2019 bij aangesloten heb. Want wat heb ik al veel meegemaakt in de afgelopen jaren.

In mijn eerste jaar was alles nog wat onwennig. Ik stond onwennig in mijn geloof, ik stond onwennig in deze nieuwe omgeving en ik stond onwennig in deze nieuwe studie (social work). Bij SiK kon ik mezelf zijn. We hadden elke week een vaste avond waarop we alles met elkaar deelden. We deden bijbelstudies, interesseerden ons in elkaars leven en hadden vooral heel veel lol. 

En toen kwam corona. Deze epidemie dreef ons letterlijk uit elkaar, maar we bleven contact zoeken met elkaar op alternatieve manieren. We kwamen online bij elkaar. Deden nog steeds bijbelstudies en er werden spelletjesavonden georganiseerd. Scribblio en Codenames werden spellen die iedere SiK’er kende.

Het eerste jaar stond in het teken van kennismaken met medestudenten, Ede en SiK. Maar in mijn tweede jaar durfde ik voor dingen te gaan. Zo begon ik mee te zingen in de SiKband en werd ik kringleider. Ik heb dat altijd met veel plezier gedaan. Samen zingen en God groot maken in de band. En als kringleider een kring mogen leiden en klaar staan voor anderen. In dit jaar groeide mijn zelfvertrouwen binnen de vereniging.

Mijn derde en vierde jaar bij de vereniging waren voor mij persoonlijk zware jaren. Ik kon niet altijd bij avonden aanwezig zijn, maar ik bleef betrokken. Zo dachten mijn kringleden altijd mee met hoe ik er toch bij kon zijn en vergaten ze me niet. SiK werd een plek waar ik even niet hoefde na te denken over mijn situatie maar echt even mezelf kon zijn. Het werd een uitlaatklep waar ik lol kon trappen op avonden met de hele vereniging, waar ik mijn relatie met God kon voeden met bijbelstudies en waar ik op SiKweekenden weg kon uit de dagelijkse sleur. 

SiK ben je niet alleen, dat doe je samen. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, maar binnen SiK komt dat allemaal samen. We denken om elkaar, praten met elkaar, denken na over het leven (met God) en hebben het leuk met elkaar. Wij zijn Sik en iedereen is welkom!

‘Iedereen heeft zijn eigen verhaal.'